In 1948 namen Charles en Ray Eames deel aan de ‘International Competition For Low-Cost Furniture Design’, georganiseerd door het Museum of Modern Art in New York. Hun inzending was een stoel met een zitschaal die aangepast was aan de contouren van het menselijk lichaam en een concept voor verschillende onderstellen. Hun ontwerp won de tweede prijs. De metalen zitschaal bleek echter te complex en te duur voor een succesvolle massaproductie.

De zoektocht naar alternatieve materialen leidde het koppel uiteindelijk naar glasvezelversterkt polyesterhars, dat tot toen voornamelijk werd gebruikt voor militaire toepassingen zoals radarkoepels op vliegtuigen en cockpitkappen. Vormbaar, stevig en geschikt voor industriële productie: Charles en Ray Eames zagen de voordelen van glasvezel in en wisten ze ten volle te benutten. Met dit materiaal, dat voordien niet bekend was in de meubelindustrie, ontwikkelden ze de gevormde zitschalen voor massaproductie: de Fiberglass Chair was geboren. Zijn organisch gevormde schaal uit één stuk bleek een veel bewonderde vernieuwing te zijn in een tijd waarin stoelen vaak bestonden uit een zitting en een rugleuning. Glasvezel bood het extra voordeel van aangename tactiele kwaliteiten en een perfect aangepaste vorm voor optimaal comfort.

Charles en Ray ontwikkelden een opvallende reeks afzonderlijke onderstellen die vrij gecombineerd konden worden met deze schalen, zoals de Eiffeltorenversie, die gemaakt is van gelaste staaldraad, of het houten onderstel versterkt met metalen steunen. Deze combinatie van revolutionaire zitschalen en innovatieve onderstellen gaf de stoelenreeks de iconische eigenschappen die vandaag de dag nog steeds onmiddellijk herkenbaar zijn.

Charles en Ray hechtten veel belang aan het gebruik van kleuren, aangezien glasvezel voordien enkel in een kleurloze versie bestond. Om die reden brachten ze veel dagen door in de fabriek, waar ze kleuren mengden voor talloze prototypes om kleuren te creëren die de organische vorm van beide schaalvormen – met en zonder armleuningen – het best accentueerden in een reeks gecoördineerde tinten. De eerste kleuren van het echtpaar Eames waren ‘greige’ (een mix van grijs en beige), olifantenhuidgrijs (waarop Charles doelde toen hij zei: “Wat ik echt wil, is een zwart met gevoel”) en licht transparante perkamentkleur. Zeeschuimgroen, marineblauw, geel, donker- en lichtoker en rood volgden kort daarna tijdens de eerste productiedagen.

De Fiberglass Chairs werden in 1950 op de markt gebracht en introduceerden een nieuwe typologie van meubels die intussen wijdverspreid is: de multifunctionele stoel waarvan de zitschaal afhankelijk van het gebruiksdoel met verschillende onderstellen kan worden gecombineerd. Als reactie op de enorme populariteit van de stoel werd de keuze van de onderstellen en kleuren vervolgens uitgebreid. In de loop van het daaropvolgende decennium werden de Fiberglass Chairs een van de bekendste meubelontwerpen van de twintigste eeuw.

Vitra produceert de Fiberglass Side Chairs van Charles en Ray Eames in zes van de originele kleuren. De glasvezelschalen hebben een levendige visuele aantrekkingskracht die tegenwoordig veel lof krijgt. Glasvezel dankt zijn charme aan een onregelmatig oppervlak, dat bijna een natuurlijk materiaal lijkt dankzij zijn duidelijk zichtbare vezels. De versie met een polypropyleenschaal, – de Eames Plastic Chairs, blijven ook verkrijgbaar. Samen vormen de twee stoelgroepen een uitgebreide familie en maken ze ontelbare variaties van het klassieke Eames-design mogelijk, met een geschikte versie voor bijna elke smaak en elk doel.

Materiaal: zitschaal in doorgeverfd, glasvezelversterkt polyester (glasvezel).